pensando e pensando (mal costume) dame por concluir que en realidade, as personiñas non comenten, ou non comentemos, diferentes erros senón que nos especilizamos nun único erro que adpota diferentes formas. qué tranquilidade da sabelo.
:)
de oca en oca e tiro porque me toca.
:)
de oca en oca e tiro porque me toca.
Postagens
5 comentários:
ti cres?
non é iso moi fatalista?
Eu concordo, pra min eu xiro arredor dun único erro coñecido do que non penso nin quero liberarme.
Sinto ser tan eu eu eu, pero é a única realidade que poido aportar.
pensando e pensando creo que ata vas ter razón e levamos anos repetindo o mesmo esquema de comportamento en tempos, lugares e protagonistas distintos mais sempre coa mesma motivación errada.
Eu concordo... Pero inquiétame recoñecer o erro e non ser capaz a superalo.
nin é fatalista, nin é inquietante. creo.
todo o contrario, asumilo produce unha comodidade só proporcionada polo nudismo estival.
Postar um comentário