Todo cadra

As 23.33 detéñome nun semáforo en vermello camiño da casa. Levo a radio e a calefación acesas. Na esquina dous tipos camiñan e sinto un escalofrío.
Tipo a: funcionario da Xunta, border line, tiránico, bisexual, pederasta, acosador de compañeiras/os... con ese extrana mestura tan do galego rural de ser un perfecto idiota pero cun talento extraordinario para a agresión. Podería escribir ducias de folios sobre este tipo que unha vez cruzouseme no camiño.
Tipo b: descoñezo a súa profesión, sei que estudiou a carreira _, a mesma que Tipo a, con gran aproveitamento; levo sen ter contacto con il dende os 10 anos (fai 27) dende que os seus cristianos pais proibíronlle ter contacto con determiandos compañeiros de clase no colexio privado e relixioso. Pelota irredento, chorón empedernido ata a idade adulta ante calquera baixada de notas ou pequena reprimenda, cristiano de base fervoroso.
Agora, xuntos pasean as súas soedades, na noite, nunha cidade que non é a de ningún dos dous. Penso no refrán castelán: dios los cría y ellos se juntan. Todo cadra. Pero eu sego asombrado.
O semáforo ponse en verde, arranco e conduzo pensando en M e no afortunado que son.