16.2.07

Extinción

Miro de redor e vexo:
animais en extinción. E algunha planta. Tamén hai xente extinguíndose. Extinguese un día, unha semana... no chan hai varias ducias de pensamentos extintos e o reloxio, parado, contén horas, minutos e segundos extintos dos que non queda nada.
Todo está en extinción, así que o "estructural" é unha mera ilusión. Só existe o coxuntural, esquece a eternidade.
Qué alivio.


Um comentário:

Anônimo disse...

o mellor texto do señor desorde

con diferenza

:)