de charing cross road a m.m.

bonita rúa londinense ateigada de livrarías. película interesante, etc. onte, teatro: 84 charing cross road dirixida por isabel coixet. había moita xente, o auditorio, cheo. a obra é unha puta merda cunha actriz de obra de fin de curso. longa, aburrida, innecesaria. vamos, un tedio. remata e ise público insólito aplaude. non hai nada como ser famosillo para encher un teatro e, ademáis, que che aplaudan.
logo, noite.
e vexo que vai haber unha homenaxe nacional a manuel maría. un poeta mediocre, non só da nazón, senón tamén do planeta e de todos os tempos. pero é aplaudido por razóns alleas a súa obra poética. así nos vai.