de todas as adiccións a droga é a máis obvia (a conto de nada) do mesmo xeito que a burguesía sempre é o precipicio máis doado.
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Desorde:. 1. Confusión e alteración da orde. 2. m. Perturbación da orde e disciplina dun grupo, dunha reunión, dunha comunidade de persoas. Vivo nun país desordenado. Teño un escritorio ordeadamente desordenado. Só vexo xente desordeada. ¿Qué puedo hacer si no puedo hacer nada? Para acabar con algo que no acaba
Arquivo do blog
Links
Marcadores
Todo estaba claro
(22)
música
(22)
para qué serve un bló
(22)
Formulario de recoñecemento
(16)
Conversas en Desorde
(14)
Política
(13)
azar
(7)
Nadas
(5)
Neopaletismo
(4)
Ser fascista é doado. Que ninguén diga nada
(2)
Aldeamuralla
(1)
Guerra
(1)
caimáns
(1)
tamén.
(1)
Postagens
4 comentários:
Penso que unha droga moi forte é a dependencia de terceiros, en canto á burguesía, se é que existe aínda, é unha sima que nos precipita directamente ao neoliberalismo.
Un saúdo
pd:Onte no Musac, viñechesme á memoria
Son moitos os que andan (mos) burgueses de máis ultimamente...
cando o amor se transforma en dependencia convírtese na peor das drogas. burgueses? pois si, emigramos das aldeas á cidade, somos licendiados, mercamos en zara e demais, bailamos a mesma música, seguimos ás modas (indies, pijos, frikis, hippys, etc): irremediablemente SOMOS a clase media.
si, a burguesía é un sillón moi cómodo. pregúntome cantos seremos capaces algún día de levantar o cu del
Postar um comentário