Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Desorde:. 1. Confusión e alteración da orde. 2. m. Perturbación da orde e disciplina dun grupo, dunha reunión, dunha comunidade de persoas. Vivo nun país desordenado. Teño un escritorio ordeadamente desordenado. Só vexo xente desordeada. ¿Qué puedo hacer si no puedo hacer nada? Para acabar con algo que no acaba
Arquivo do blog
Links
Marcadores
Todo estaba claro
(22)
música
(22)
para qué serve un bló
(22)
Formulario de recoñecemento
(16)
Conversas en Desorde
(14)
Política
(13)
azar
(7)
Nadas
(5)
Neopaletismo
(4)
Ser fascista é doado. Que ninguén diga nada
(2)
Aldeamuralla
(1)
Guerra
(1)
caimáns
(1)
tamén.
(1)
Postagens
8 comentários:
eu son unha mentireira compulsiva
A sinceridade está subordinada á prudencia e limitada pola discreción. Baiche boa cando alguén di son sincer@
Un saúdo
É un concepto relativo do que se abusa a miúdo, dándolle categoría de absoluto. Por outra banda, ás veces utilízase "sinceridade" como mérito artístico, cousa que non me parece acertada. Por exemplo, por que a "poesía sincera" ten que ser superior á "falsa"?
Eu pensei que no catálogo viña na sección de actitudes...
Unha aperta.
;)
Pois eu voto pola sinceridade aínda que con límites e marxe de manobra para saír de apuros sen lle facer dano a ninguén.
E pode que sexa unha pose, pero como calquera outra do catálogo cotiá que utilizamos todos, a vida social éche o que ten!.
ascárida:a mentira conpulsiva, é outra pose?
sz: totalmente dacordo, por ahí ía.
veloso: si, a sinceridade é unha cousa sobrevalorada como mínimo....
pícara: é algo menos q unha actitude
anónimo usuario: en definitiva reservase vd. o uso discrecional...
e a espontaneidade? tamén é outro disfrace?
pose?, creo que non, eu minto moito, a todas horas, coma todos vaia.
Postar um comentário