10.3.06

pasou, e da igual

quedo con M(o), tomamos viños como se o tempo non pasara. pero pasou e da igual é iso é fantástico. en realidade o tempo importa un puto bledo cando o demáis si que importa.
entre outras cousas compartimos unha experiencia común. é difícil de expricar, así en frío, fronte a unha pantalla branca. sería algo así como o mal que está que os demáis che devolvan unha imaxe de tí mesmo na que non te recoñeces en absoluto.

3 comentários:

Anônimo disse...

Todo o que pasa en realidade non da igual para NADA.

Unha aperta.
:)

Patrice disse...

uhm, que curioso. xa estamos coas coincidencias. xusto onte á noite escribín algo que coincide en certa medida co que contas no post. é igual. o que che quería dicir (ademais de que foi unha pena o non café do outro día) é que esta historia me parece bonita. A historia de M(o). igual equivocome tanxencialmente. pero da igual. estou tan acostumada que xa non me importa en absoluto. un bico grande.

Anônimo disse...

Ninguén pasa de nada, simplemente non se chega.
Todo importa, ten razón Marinha.
Apertas
:)