Non é bo traballar. Traballar é unha maldición bíblica (gañarás o pan co suor da túa frente). Se se fai en domingo, non é que sexa pecado, é que de de gilipollas, pero me temo que vivo nunha era de gilipollas: dentro de 100 anos non haberá homes nin mulleres... só gilipollas (Rent Boy en Trainspotting de I. Welsh: ).
Podería estar en moitos lugares e en todos eles botaría de menos estar nos demáis. No fondo non hai tanta diferencia. Ou si: no Dakar acaban de matar a dous nenos; é curioso, agoran dan conta das mortes nativas, antes non, pero non pasa nada. Antes que exportar vehículos e estradas exportamos as suas consecuencias, para que vaian aprendendo. Eu penso que, hai un rato, recolleron as pitas.
Postagens
4 comentários:
non escribas estas cousas que me pos triste. os domingos son días de suicidios silenciados. hai tempo, preparando un documental cun fotógrafo da cruz vermella, faloume da irreverencia do Paris-Dakar cos africanos, ó longo da extensa ruta que percorren, do enorme despilfarro que supón e as súas consecuencias ecolóxicas para moitos dos que viven alí. como a historia aquela que me contou dun pozo contaminado de aceite dos coches que participaban no rally.
non quería falar destas cousas.
só quería dicirche que o ceo da túa ventá está fermosísimo así pintado de gris e azul, e que xa só por esa vista extraordinaria onde se reflexa a lámpada coma unha lúa chea enorme e gorentosa,
só por iso
deberías sorrir.
... non pretendía que fora triste. para min recoller as pitas é unha imaxe de calma e continuidade: un día máis recollo as pitas... todo está ben.
Hora de recollelas pitas, apagalas luces e descansar...
Unha aperta despois de recollelas pitas.
;)
A min tamén me gusta o de "recoller as pitas", na miña casa dise moito... E iache dicir algo máis que se me esqueceu... O meu fin de semana contareicho algún día. Incluso o escribín.
bicos mil!
Postar um comentário