M(o) falaba galego con elegante acento francés, amaba o teatro e era intelixente, sensible, elástico.... e por iso marchou a París, porque en aldeamuralla, o seu horizonte teatral era moi baixo; aprendeu cos mellores, logo baixou a Madrid e deslumbra nos escenarios clásicos, da cursos e segue a sonar. Hoxe espertei coa sua chamada: vai ser papá e vense vivir a AldeaGrande, 15 anos despois volta á terra.
Facía moito tempo que non amencía tan contento.
Um comentário:
jo, a fame do exiliado.
hai que ter unha cabeza moi especial para marchar e non volver, así, nunca.
reencontro doce.
Postar um comentário