Teño un problema (non son o único). Nunca sei qué é mellor, se marcarme un obxectivo claro e sólido e perseguilo a morte ou manter abertos múltiples obxectivos e dispararlle a aquel que a oportunidade me indique, ao tempo que estou aberto a deixarme traspasar por novos obxectivos. E(vo), onte a noite, díxome que non me obcecara e no contexto no que estabamos tiña toda a razón do mundo. Pero claro, eu nunca sei o que é mellor e todo limítase no fondo a esa cuestión. O do obxectivo único sempre ten boa prensa (sono americano), pero as especies que sobreviven sempre son as xeneralistas, eclécticas... non sei.
Assinar:
Postar comentários (Atom)
Nenhum comentário:
Postar um comentário