16.8.05

Manto de armiños

Viaxe a León e volta pola montaña. Segue a ser fermosísima inda que M(i) cóntame da liña de alta tensión que queren facer pasar non lonxe de Vegacervera. Dous armiños xogan nun camiño a escasos metros de nos. Quedamos en que temos que poñernos as pilas e sair sistemáticamente a todo aquelo que merece a pena: outono, oso e berrea; primavera, pita do monte...
En León quedo con L. e Aristógatoff; o seu rule parece que está a ser fenomenal; Aristógatoff leva un bañador de frores e cóstame maxinalo por Compostela así: en vacacións a xente fai cousas moi extranas.
Tranquilidade e calor.

Um comentário:

Always Candy disse...

Sempre, ende sempre, he adourado a Suede e seguen sendo únicos.

Eu non soporto a calor, nunca. Endexamais dos xamais.

Bicos!!