20.6.08

Noxo, noxo, noxo

Respecto a isto, xa dixen todo o que tiña que dicir. Só podo engadir que sinto noxo, moito e crecente, chega ao odio e ten como efecto colateral unha tristura inmensa veciña da desesperación.
Eu non quero vivir nun sitio así. Non hai solución, só a emigración... pero a estas alturas é bastante complicado.
Traidores, indiferentes e interesados: velaí o país que temos, o país que tiñamos.



Nenhum comentário: