Realmente estou ocupado: cousiñas extra e tal por non mencionar o mundo da puericultura no que estou felizmente mergullado. Así que non escoitei ata onte (completo) Ronroneando, o último disco do Sr Chinarro, que unha vez máis é unha virguería.
Tamén é destacable que non poiden ir a ningún dos concertos que deu por aquí. Pero da un pouco igual.
Assinar:
Postar comentários (Atom)
Postagens
2 comentários:
Temos os ronroneos que fai N. pola noite!
vaia par de tres! qué felicidade se respira... así da gusto, meu.
Postar um comentário