un blog server para que cando levas unha existencia un pouco monóntona de máis, co traballo como camiño e horizonte, contándoo non o pareza tanto.
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Desorde:. 1. Confusión e alteración da orde. 2. m. Perturbación da orde e disciplina dun grupo, dunha reunión, dunha comunidade de persoas. Vivo nun país desordenado. Teño un escritorio ordeadamente desordenado. Só vexo xente desordeada. ¿Qué puedo hacer si no puedo hacer nada? Para acabar con algo que no acaba
Arquivo do blog
Links
Marcadores
Todo estaba claro
(22)
música
(22)
para qué serve un bló
(22)
Formulario de recoñecemento
(16)
Conversas en Desorde
(14)
Política
(13)
azar
(7)
Nadas
(5)
Neopaletismo
(4)
Ser fascista é doado. Que ninguén diga nada
(2)
Aldeamuralla
(1)
Guerra
(1)
caimáns
(1)
tamén.
(1)
Postagens
3 comentários:
Cando o traballo se converte en camiño e fundamentalmente en horizonte, supoño que todo falla no sentido máis vital. Unha das peores circunstancias que se pode dar nos individuos.
E que proxecto máis frustrado que o propio proxecto de vida. Calquera opción colateral só será un sucedáneo, un triste sucedáneo, mesmo a do blog.
Aínda que se cadra debamos atender á dobre acepción de traballo como obra ou escravitude.
Apertas
e eu que miro o futuro somentes coma un traballo. que existencia máis desgraciada se me presenta se miro o futuro enchido co meu traballo e nada máis!!!
ei, ei... tranquis, non vos pasedes que de aquí o suicidio vai a carreiriña dun cant.
está vida interior e máis cousas e hoxe tomarei unhas cervexas e voume 4 días de vacacións e, etc.
de todos xeitos s.j.: tamén o que se fai é testar o que escreves fronte a descoñecidos ... a ver qué pasa.
Postar um comentário