a desorde ainda está ahí

• hai un problema cos tomates: cada día saben peor, o mellor dito cada día perden algo de sabor ata ser unha cousa vermella e insípida. ao mesmo tempo os prebes dispoñíbeis nos supemercados aumentan. será así a economía de mercado, a vida moderna, a agricultura industrial, todo....? a medida que desaparece a sustancia increméntanse os aditivos.
• estamos nun país de tarados (infantilismo, supoño) ou cachondos mentales. vexamos un par de exemplos: 1. un diputado reclama que se faga o porto exterior de ferrol pero sen danos ao medio ambiente. 2. unha consellería incrementará en 2500 megawattios a producción eólica de galicia (2500 é o doble do instalado actualmente) pero sen dano para o medio ambiente. todo o mundo sabe medir impacto ambientais. curioso. se cadra é unha nova vía de pensamento. pero dame por pensar que hai pensamentos que son como mocos: unhas secrecións blandas, verdes ou marelas que se pegan por todas partes.
• e para finalizar unha historia: todas as mañáns botaba colonia ao saír da casa. exactamente botábaa unha vez traspasado o umbral. 14, 15 ou máis pulverizacións de varón dandy ou unha merda similar. a peste inmediatamente inundaba o ambiente, incluíndo a casa do veciño que tiña que soportar esta pequena tortura diaria producto dunha excentricidade ou dunha tara ou algo así, non sei.