As datas e os sitios non significan nada.
León_ a diferencia é obvia e non sei qué me gusta máis. Esa sobriedade leonesa, ese luxo (conscientemente) provinciano, ese xeito (panhispánico) de ser paleto... o cosmopolitismo tranquilo, a envexable consciencia da ausencia de necesidade de manifestarse diferente e peculiar en cada un dos actos cotidianos, e a pesar de todo, selo. presiónGZprisión.
Festa do pimentón (xa vai a edición número 12): os anos non pasan sen máis, senón que nos deixan máis tranquilidade, menos espectáculo_ (que devén en reflexión).
Fin de ano: sego a ler what i loved -coa panza chea-.
Día 1. Cada vez que vou a urxencias, tomo a dose exacta de ansiolítico. Ata a seguinte.
Necesito unha tregua laboral e profesional.(apoloxía da parálise)
2 comentários:
de eu ser Lucille; de eu ser.
sempre acabamos buscando nos libros
os personaxes que se achegan ó que entendemos que nós somos.
na páx. 80 inda non teño claro qué hai tras Lucille, sí tras Erica ou Violet.
Postar um comentário