Hoxe comeza Setembro e a verdade é que é un mes que me gusta. Quizáis por esa luz que presaxiaba o fin dos rollis de verán... quizáis porque sempre me acordo de Septiembre de Los Enemigos, a vendimia, quizáis porque morreu Janis Joplin neste mes... pero non é por Janis.
Collo o coche e poño La Increíble Aventura de Migala que facía tempo que non escoitaba e Setembro é ainda mellor, o espíritu vólveseme un pouco tigre e ata a espantosa paisaxe do interior de Coruña ten un aire un pouco épico. Si, esa paisaxe composta por eucaliptus casas, coches, estradas, campos de millo tranxénico e fincas pechadas con tujas, esas plantas de Arizona.
Chego a un tanatorio: son todos iguais, cutrerío correcto, lixeiro aire industrial... é todo moi tranquilizador.
Setembro é fantástico.
Nenhum comentário:
Postar um comentário