Ben, vai días que non escrebo nada e é só por falla de tempo.
tiven diversas experiencias fascinantes. Unha delas foi co Zapping; si, eso que consiste en pasar compulsivamente canle tras canle da tv; o caso é que me decatei que o zapping pode chegar a enganchar tanto como calquera outra cousa: o cerebro habitúase a ese estado de búsqueda no que non se busca nada, senón que o que se busca e facer como que se busca, compulsivamente; supoño que é o hábito de desconcentracción máxima. é perigoso habituar o cerebro a esas cousas, unha extrana forma de anhedónia. O protagonista desta historia non era eu.
Outra experiencia fascinante foi o comportamento absurdamente grupal de determinadas persoas: o que antes podería ser 'un dos nosos' pasa a ser repudiado rápidamente en canto abandoa o grupiño. Por suposto sen que haxa razón obxectiva algunha.
Tamén podemos dar outras explicacións como que ante un feito inmoral, téndese a eliminar testemuñas que lle lembren a un mesmo o que é, o que foi, o que fixo e o que fai. Parece bastante lóxico. O peor é que ninguén está a salvo de nada.
Hoxe marcho de vacacións. Nas vacacións non medran nin o zapping nin a estulticia.
Assinar:
Postar comentários (Atom)
Um comentário:
A diferenza entre estar inside ou outside pode ser tan pequena como dicir un día o que se pensa.
Postar um comentário